Crispr'ın Nobel Yolculuğu

CRISPR İspanya'daki Alicante Üniversitesi'nde bir bilim insanı olan Francisco Mojica tarafından 1993 yılında keşfedildi. Mojica'nın teorisi, 2007 yılında Philippe Horvath liderliğindeki bir bilim insanı ekibi tarafından deneysel olarak kanıtlandı. 2011Yılında Emmanuella Charpentier ve ekibi; Crispr-Cas sistemine sahip Cas9 içeren Streptococcus pyogenes üzerinde küçük RNA dizilimi gerçekleştirdiler. CrRNA'ya ek olarak, trans-aktive edici CrisprRNA (tracrRNA) olarak adlandırdıkları ikinci bir küçük RNA'nın var olduğunu keşfettiler. 2012 yılında Charpentier ve Doudna ayrıca crRNA ve tracrRNA'nın, sistemi daha da basitleştiren tek bir sentetik kılavuz oluşturmak için bir araya getirilebileceğini bildirdi. Ocak 2013'te Feng Zhang, laboratuvarında fare ve insan hücrelerinde genomu düzenlemek için CRISPR'ı tasarlamanın ilk yöntemini yayınladı. 2021 yılına kadar bir çok çalışmalar denenmiş ve başarılı olanların sayısı artmıştır.

Bazı bakteri ve arkeler, bakteriyofaj enfeksiyonuna ve plazmid transferine karşı kazanılmış bağışıklık sağlamak için CRISPR lokusları ve CRISPR ile ilişkili ( cas ) genler tarafından kodlananRNAbağışıklık sistemleri geliştirmiştir. Basitleştirirsek: Virüs, bakteri içerisine girdiğinde kendini çoğaltma işlemine geçmek isteyecektir. Bakteri savunma mekanizması virüsün kalıtım materyalini keserek(cas), çoğalma işlemini sonlandır. Kesilen ve parça olarak sitoplazma içinde yüzen kalıtım materyalinden kopyalamalar yapar ve kendi sistemine entegre eder.

Yazının devamı için : https://www.spikegen.com/